حکایت بسیار زیبای بمان تا رسم خوبی از جهان برافکنده نشود . . .



چوپانی ماری را از میان بوته های آتش گرفته نجات داد و در خورجین گذاشته و به راه افتاد، چند قدمی که گذشت مار از خورجین بیرون آمده و گفت: به گردنت بزنم یا به لبت؟

 

چوپان گفت: آیا سزای خوبی این است؟

 

مار گفت: سزای خوبی بدی است !

 

قرار شد تا از کسی سوال بکنند، به روباهی رسیدند و از او پرسیدند؛ روباه گفت: من تا صورت واقعه را نبینم نمیتوانم حکم کنم. پس برگشته و مار را درون بوته های آتش انداختند،

 

مار به استمداد برآمد و روباه گفت:

بمان تا رسم خوبی از جهان برافکنده نشود . . .